Nakarm, naucz i puść wolno. Jak wychować dzieci na szczęśliwych dorosłych?

Miałam trudność w rozumieniu i właściwym odbiorze mojego nastoletniego syna. Nie rozumiałam dlaczego im bardziej pragnę wykrzesać z Niego dobro, tym bardziej on się zamyka i buntuje. Czułam bezradność, zmęczenie oraz coraz większe rozdrażnienie wynikające z tej niemocy. To nie pomagało nam budować relacji i szukać wspólnej drogi.
Ta książka jest osobistym świadectwem kobiety, która zadała sobie dużo trudu, aby czyniąc siebie lepszą widzieć dobro w innych. Uczyniła ze swojego macierzyństwa piękną podróż, pełną małych wielkich cudów. Swobodny, przystępny język książki oraz przyjazny ton tekstu sprawia, że czytelnik czuje się zaproszony do wspólnego odkrywania siebie i swoich najbliższych. Kiedy pierwszy raz odważyłam się zaprosić mojego syna na “randkę”, zobaczyłam jego pięknie zadziwioną twarz. Otrzymałam też od niego liścik z pięknym wyznaniem uczucia po tym, jak udało mi się zachować spokój i zrozumienie dla jego wybuchu emocji, jego historii i jego obaw. Kiedyś syn zasypiając zawołał mnie do swojego pokoju, w ciemności chwycił mnie za rękę i powiedział jaką jestem wspaniałą mamą, bo udało mi się tego dnia użyć “zielonego ołówka”. Obecnie nie ma we mnie lęku i niepokoju. Każdy dzień przynosi rozmaite wyzwania, ale ja potrafię przyglądać się sytuacjom z większym zrozumieniem i spokojem. Daję synowi, sobie i Stwórcy czas i zaufanie i bezgraniczną Miłość.

Jako mama bardzo kochająca swoje dzieci, ale zdecydowanie nadopiekuńcza, często wykonywałam za nie ich obowiązki, dając też małą przestrzeń na popełnianie błędów. Dotarcie do Izy i jej książki było fantastycznym początkiem zmieniania tej sytuacji. Od początku chwaliłam nasze dzieci i doceniałam, ale metoda „zielonego ołówka” zrewolucjonizowała moje podejście do patrzenia na ich wysiłki.
Szukałam drogi, który pokaże mi jak mądrze wspierać dzieci i jak zadbać o siebie oraz relacje z mężem. Znalazłam natomiast przewodnika, który w praktyce wykorzystał posiadaną wiedzę i koszem pełnym dobrych owoców dzieli się z innymi. Ta książka oparta jest na doświadczeniach codziennego życia. Jest pełna mądrych wniosków i pięknie opisuje cud rodziny. Zachwyca, porusza do łez i co najważniejsze – nie pozawala pozostać w miejscu. Jej skuteczność poznałam po wewnętrznym spokoju, kiedy na pewne sprawy spojrzałam szerzej i głębiej. Warto wracać do niej wielokrotnie.
Ważne dla mnie było również spotkanie z samą autorką, której życie jest wspaniałym dowodem na to, że jej sposób budowania rodzinnych relacji przynosi jak najlepsze owoce. Książka i rozmowy z Izą bardzo pomogły mi w określeniu, co jest dla mnie w życiu najważniejsze i jaka jest moja życiowa droga.

Miałam wizję idealną, a rzeczywistość nie była aż tak słodka, więc trudna do zaakceptowania. Do tego doszedł brak czasu, niecierpliwość i poczucie winy, że nie jestem dość dobrą matką. Twoja książka, Izo, jest prawdziwa. Znam Ciebie i wiem, że nie było w niej lukrowanych historii, że rodzina może tak funkcjonować, jak pokazałaś. Podczas czytania momentami się wzruszałam. Otwierały mi się oczy na inne spojrzenie na swoje dzieci i na relacje z nimi. Kluczem jest tu świadomość akceptacji z jednoczesnym wymaganiem, dawaniem wolności z ustalaniem granic. Ta książka nie rozwiązała wszystkich problemów. Proces trwa, tylko teraz jest bardziej pozytywnie, z większą nadzieją i spokojem.

Super ściągawka dla tych, którzy nie mają czasu lub ochoty na szkolenia i inne książki.

Ta książka stawia rodzica w jego jedynym słusznym miejscu – w miłości.

Jestem wzruszona ilością zaufania i akceptacji, która bije z tej książki.

Lekka w odbiorze i mocna w przesłaniu.